Een vrouw hoort (niet) te bloeden + winactie reageer uiterlijk dinsdag 10 december 2024

Het al dan niet zijn van een vrouw wordt ondertussen dankzij nieuwe terminologieën en onderverdelingen over wat een vrouw is, mede verdedigd aan de hand van de menstruele cyclus. Oftewel het maandelijks bloeden. Met scherpzinnige en niet mis te verstane woorden wordt het vrouw-zijn verdedigd op basis van de mogelijkheid om kinderen te kunnen krijgen. Waarmee het bloeden onlosmakelijk wordt geassocieerd. Het ervaren van menstruatiepijnen, de krampen, ongemakken en de bloedingen worden daarmee niet alleen als zaligmakend voor het vrouw-zijn beschouwd, ook is het ondertussen een soort van geuzenpenning geworden.

Tekst: Eveline van Dongen

Door de roep in onze baarmoeders die steeds luider klinkt naar het weer kunnen belichamen van wie wij werkelijk zijn, is het geïdealiseerde ‘je mannetje staan’ vervangen door het bloeden en gaan vele vrouwen door daar waar de feministen zijn gestopt. Na maanrituelen waarbij we niet alleen het bloed aan moeder Aarde schenken en onszelf er als ware vrijheidsstrijders mee op de wangen kleuren, is het ons bloed dat wegens het gezamenlijk leed voor een verbinding zorgt. Ik schreef erover in mijn boek ‘De kus van de baarmoeder’: “Welcome to sisterhood, waar we verbonden zijn, omdat we moeten bloeden.”

Het interessante hiervan is dat er vele verhalen zijn die ons juist vertellen dat dit bloeden niet de beloning is voor het vrouw-zijn, maar juist haar straf. Door de hap van de appel zorgde Eva voor de val uit het paradijs en daarvoor moest zijn bloeden door pijnlijke bevallingen en hevige maandelijkse bloedingen. Lees je verhalen uit de Tao en dan blijkt dat door dit maandelijks bloeden een vrouw dusdanig veel levensenergie verliest waardoor zij in verhouding tot een man vroegtijdig zal verouderen. Vanaf haar 40ste kan zij dus beter geen piekorgasmes meer krijgen, want dit versterkt dat proces. Dit is nog maar een kleine greep uit de verhalen die uiteindelijk aangeven dat een vrouw door haar bloeden aan alle kanten wordt benadeeld. Want dan heb ik het niet eens over de bijna onmogelijkheid om mee te blijven draaien in de huidige maatschappij als je die bloedingen hebt.

Want dat het bloeden je energie kost dat weet iedere vrouw ondertussen. Door het bloeden keert je energie zich niet alleen naar binnen, ook heb je extra energie nodig om in balans te blijven. Dus gaat je productiviteit over het algemeen naar beneden, heb je minder zin in dingen, word je dromeriger en mis je wat focus. Dit is natuurlijk wat kort door de bocht en het geldt vast en zeker niet voor iedere vrouw. Feit is echter wel dat het overduidelijk iets doet met je waardoor je niet iedere dag van je cyclus je jezelf even goed, fris en fruitig voelt. Denk bijvoorbeeld ook aan het wegblijven van je bloeding als je veel stress hebt of het lichaam op welk niveau dan ook ondervoed is. En dat staat dan nog los van allerlei PMS klachten, chagrijnigheid, vermoeidheid, ziekte en allerlei andere emotionele-mentale schommelingen en fysieke klachten. Het hoort er allemaal bij. Waarbij de een er minder last van heeft dan de ander.

Lange tijd hebben we als vrouw dit ook goedgepraat. Het bloeden is het waard. We kunnen daardoor immers kinderen krijgen. We zijn de flow van onze cyclus gaan vergelijken met de seizoenen, want dat is een teken dat we als vrouwen het dichtst bij de natuur staan. We zijn onze focus gaan leggen op het bloed als teken van vruchtbaarheid, waar ook de marketing flink op is aangegaan. We zien het laatste restje bloed als het begin van onze wijsheid. En we vieren de eerste en de laatste bloeding van een vrouw alsof ze ingewijd wordt in een geheim genootschap. Ik heb er zelf ook allemaal aan meegedaan, en natuurlijk is er geen goed of fout, wel is het interessant om te kijken of dit ons als vrouw wel dient. Want in plaats van op onze hormonale balans en eisprong te richten, is het bloed centraal gaan staan. En als er iets een demonisch of beter gezegd duister anker heeft, dan is het wel het bloed. Het is onlosmakelijk verbonden met lijden en pijn. Maar vanwege dezelfde pijn voelen we een verbindende factor. “Welcome to sisterhood. Daar waar we onze herkenning vinden in ons trauma.”

Wordt er ook niet gezegd dat de vrouw maandelijks moet bloeden, om haar baarmoeder te reinigen? Wie zegt echter dat die baarmoeder onrein is? En waardoor is die dan onrein? En moeten we wel bloeden? Iets zegt me namelijk dat dit bloeden niet alleen het letterlijk bloeden omvat. Want als de vrouw ergens goed in is, dan is het wel zichzelf opofferen en leegbloeden voor het grotere geheel. De vrouw is een kei in sloven. ‘Alles voor de goede lieve vrede’ is er bij de vrouw zo sterk ingebakken, dat zij koste wat het kost haar best zal blijven doen om vooral het vuur van de ander brandende te houden. Onderwijl dooft haar eigen vuur uit, raakt ze opgebrand, dan wel voelt zij zich uitgeblust, en zal zij misschien wel klagen en mopperen, maar the show must go on. Dus zet zij haar masker op van goede vrouw die de mensen om haar heen dient. Terwijl zij door gebrek aan connectie met haar innerlijk vuur, vooral door bore-out haar joy de vivre en juicyness verliest.

Echter door deze vragen ons niet te stellen, blijven we vastzitten in de lagere trillingen van het bloed. Wat je aandacht geeft groeit. Energy goes where attention flows. En laat het juist met onze cyclus van belang zijn waarop wij de focus leggen. Want natuurlijk is de link met de seizoenen een hele mooie en terechte als het gaat om de expanderende en inkrimpende beweging van onze baarmoeder, met de diverse stadia ook van loslaten, stilte, voeden en oogsten. Maar dit heeft niets met het bloed te maken. Sterker nog het zegt veel meer iets over de magie van onze baarmoeder en haar directe connectie met de Bron. Het leert ons meebewegen met haar wijsheid. Waarbij die wijsheid vanuit de Bron tot ons komt in golven om mee te drijven op onze innerlijke wateren. Leggen we de focus op het bloed, dan komt de aandacht op het lijden te liggen. Gaan we onze aandacht richten op het water, dan ontdekken we de innerlijke flow.

Recente ervaringen tijdens massages bevestigen dit voor mij. Ik richt me namelijk sinds een jaar tijdens het masseren niet op het bloed, maar op het water, de levensenergie. Ik merk dat wanneer ik me verbind met het bloed, ik de pijn, zwaarte en emoties van de ander voel, wat me soms overweldigt. In plaats daarvan brengt een verbinding met het water me moeiteloos in een staat van energie en helpt het blokkades sneller op te ruimen, waardoor ik dieper kan verbinden met de Bron. Hierdoor is het helende en revitaliserende effect voor de ander nog groter. Plus het is een hele zachte en liefdevolle manier van aanraken. Wat zorgt voor de juiste bedding om vanuit veiligheid en vertrouwen in je lichaam te zakken. Door je te richten op het water in plaats van het bloed, versterk je de verbinding met onvoorwaardelijke liefde en energie. Water heeft een helende kracht, maar je moet het laten stromen en zuiver houden. Daarom is de focus op bloed ook zo verraderlijk. Het kan namelijk ook een connectie worden met lijden. Het maandelijks bloeden is zo een maskerade geworden, want in plaats van het te stoppen en de wond die eraan ten grondslag ligt te helen, houden vrouwen elkaar vast in dit verhaal. “Welcome to sisterhood. Daar waar we onze eigen leegte vullen met narcisme.”

Want zolang we de vrouwelijke energie koppelen aan het behoud van het bloeden, houden we onszelf gevangen in een wurggreep van lijden. We sloven ons uit voor de goede lieve vrede, betuttelen elkaar omdat alles liefde is en voeden vooral elkaars vuur, terwijl we vanbinnen ons leeg voelen bloeden, letterlijk en figuurlijk. Maar we dansen die maskerade met overgave en verve. Liefst midden in de nacht bij volle maan om een kampvuur. Ik ook. Ik hou ervan. Niet van de volle maan. Wel van de overgave en het vuur. En wellicht is het tijd om ons perspectief te veranderen van het bloed naar het water en van het leeglopen naar het stromen. Want het is niet de volle maan, de daaruit afgeleide maanstonden en ons bloeden dat ons verbindt, maar juist het vrouwelijk vuur: de heks, de feniks, de godin, de shapeshifter, de warrior princes. Zij die levendgevend en allesvernietigend is, zij die bereid is alles te verbranden wie zij was om uit de as als hernieuwd te herrijzen. Zij die staat voor de onvoorwaardelijke liefde en het universele licht terwijl ze in haar duistere donkere binnenwereld ronddwaalt op zoek naar haar grootste schatten. Dat is de vrouw. Zij verbindt ons. En zij kan herrijzen als wij de oerwond helen. Wil je weten welke wond dit is en hoe dit te doen, lees dan ‘De kus van de baarmoeder.’

Speciaal voor de lezers van deze blog mogen wij 2 exemplaren van het boek
De kus van de baarmoeder verloten.

Hoe maak je kans?
Laat weten waarom jij graag kans wil maken op het boek.
Stuur je reactie uiterlijk dinsdag 10 december 2024 naar info@onkruid.nl

Meer informatie over De kus van de baarmoeder
Laat je betoveren door dit meeslepende verhaal dat de grenzen van cultuur en religie overstijgt. “De kus van de baarmoeder” is niet alleen een liefdesverhaal, maar ook een diepgaande zoektocht naar verbinding en begrip.

Stap in een wereld waar twee culturen samenkomen in een hartverwarmend liefdesverhaal dat verder gaat dan grenzen. “De kus van de baarmoeder” neemt je mee op een historische ontdekkingsreis over verschillende continenten, op zoek naar de geheimen van de mythe van de Baarmoedergodin.

Dit verhaal is niet alleen een ode aan de liefde, met als ultiem doel het heilig huwelijk en de kus van de baarmoeder. Het is ook een krachtige boodschap over het dichten van de kloof tussen religies en het omarmen van eigenwaarde. Laat je inspireren door de personages die hun weg vinden in een complexe wereld en ontdek hoe verbinding en begrip ons samen kunnen brengen.

Mis deze unieke mix van liefde, cultuur en spiritualiteit niet! Dompel je onder in De kus van de baarmoeder en laat je hart raken.

Voor meer info over De kus van de baarmoeder ga naar evelinevandongen.com  

Lees ook: 

- Het vrouwelijk vuur en onze menstruatie

- Blauw bloed en het vrouwelijk vuur

- De baarmoeder en de bron